Daintree Rainforest (trip 3, twee dagen)

Vandaag alweer mijn op één na laatste trip, twee dagen en een nacht in het oudste tropische regenwoud ter wereld: Daintree. We worden bij ons hostel om 7.30 uur opgehaald, dus ik haal om 7.00 uur nog een appel en een stuk bananenbrood voor onderweg. Onze gids blijkt een ontzettend vrolijke, hyperactieve Queenslander te zijn. Deze trip blijk ik samen te doen met het Belgische meisje die ik al vanuit Sydney ken! Onderweg naar het regenwoud praat hij aan één stuk door en vertelt ons dat de groep in de bus nu een familie is. Rijdend de bergen in, stoppen we bij een uitkijkpunt waar we over heel Cairns kunnen kijken, met op de achtergrond de Koraalzee.

Als we twee uur hebben gereden in ons opvallend geverfde busje, komen we bij een openbare campingplaats. Hier lopen we over rotsformaties en langs riviertjes, net als de vele kids op zoek naar walibi's om uit onze handen te laten eten. Zodra we er één hebben gespot, volgen er meerdere. Nadat ik er een paar heb kunnen aaien en voeden, besluit ik op zoek te gaan naar schildpadjes, die hier in de riviertjes zouden moeten leven. Na een tijdje zoeken en klimmen zie ik er een aantal zwemmen. Terwijl we als groep aan de koffie en thee met wat lekkers zitten, komt een man aangelopen met een kleine python die hij heeft gevonden. Onze gids doet hem om zijn nek en een aantal van de groep, waaronder ik, wil dat ook ervaren. Wat een prachtig beest! Ik laat nog een salamander op me zitten met scherpe klauwtjes en spot een aantal prachtige vogels. Tijdens onze busrit stoppen we nog bij een termietenberg, een rots ogende zandheuvel van makkelijk een paar honderd jaar oud.

Voordat we de boot over de beruchte krokodillenrivier Daintree nemen, gaan we eerst over deze rivier varen met een bootje. We krijgen een biertje voor tijdens de boottocht en nog terwijl ik hoop dat we er één gaan zien, zien we de eerste al liggen, een meter of drie lang. Hoe verder we de rivier af varen, hoe meer we er spotten. De meeste liggend in de zon met open bek in het water, om hun lichaamstemperatuur stabiel te houden. Wanneer we weer bijna terug zijn, hebben we het geluk 'Scarface' te zien liggen. Een mannetje van 5 meter met schrammen op zijn kop van de vele gevechten in zijn lange leven. Ik probeer me geen voorstelling te maken wat er zou gebeuren als je hier overboord valt..

Als we per ferry met ons busje het begin van het regenwoud hebben bereikt, rijden we naar onze overnachtingsplaats, de muziek luid schallend uit de speakers. We stoppen nog op een plaats waar we over de bergen uitkijken en komen aan bij onze plek. Tot ieders verbazing geen tentje, maar een hostel met bar en restaurant. Het voordeel van twee dagen geen bereik, is dat we als groep al snel close worden. We gaan als groep naar het strand, waar we een beetje van de zonsondergang kunnen zien. We moeten beslist minimaal twee meter van het water vandaan blijven i.v.m. de krokodillen. Na het eten krijgen we allen een zaklamp en gaan het regenwoud in, op zoek naar dieren. We komen op weg grote en giftige spinnen tegen, waar onze gids alles over weet te vertellen, muizen, ratten, een waterslang en vissen tegen. Moe maar voldaan duiken we ons bed in, om fit te zijn voor de tweede dag.

Twee van de groep gaan voor belachelijk veel geld paardrijden over het strand, wij met de groep naar een plek hoog in het regenwoud waar we kunnen zwemmen. Veilig boven aan de rivier, de krokodillen bevinden zich veel lager. We lopen via een mooi pad naar de rivier en ik ben als eerste, slingerend via een touw, in het water. Wat is dit gaaf, en wat een ongelooflijke plek! Voordat we de andere twee van de groep ophalen om verder te rijden, spreekt de gids met ons af dat we tegen die twee zeggen dat onze ochtend 'wel oké' was, om ze niet jaloers te maken ;-) 

We komen bij een fruitplantage waar je vers ijs kunt kopen, alvorens we opnieuw naar een plek gaan om te zwemmen. Hier vinden we zulke lange en sterke lianen, dat we ze gebruiken als schommel. Ik wandel, op blote voeten nog een stuk door de jungle, daarna maken we ons op voor de weg terug. We stoppen bij een punt waar vanuit we berg eiland kunnen zien waar Steve Irwin overleed ten gevolge van een steek van een pijlstaartrog. Eenmaal uit het regenwoud, overdenkend in de bus wat we weer allemaal hebben gedaan en gezien, stoppen we nog 1,5 uur in kustplaats Port Douglas. Hier is vakantievierend Australië duidelijk te zien, volle resorts en een vol strand, zo vol heb ik ze in Australië nog niet eerder gezien. Samen met het Belgische meisje beklimmen we een top, om opnieuw weer te genieten van het uitzicht. Eenmaal terug in Cairns nemen we met een knuffel afscheid en wensen elkaar veel plezier op onze volgende trip: introductie duiken bij het wereldberoemde Great Barrier Reef, zij op maandag, ik de dinsdag.