Ondergrondse tunnels en Yanchep National Park

Terwijl het zuiden van Nederland druk bezig is het jaarlijkse Carnaval te vieren, sla ik een jaartje over.
In plaats daarvan maak ik me op voor mijn laatste twee maanden Australië en probeer ik nog gave dingen te zien en te doen.
Deze week het geluk van een lang weekend, het is vandaag namelijk Labour Day, een nationale feestdag.

Dit weekend besluit ik om de ondergrondse tunnels onder de gevangenis te bekijken waarin ik laatst de rondleiding heb gehad.
Ik hoor hier goede verhalen over en het blijkt vrij spectaculair te zijn om zowel naar 20 meter diepte af te dalen, als door de tunnels te lopen te varen.
Nadat ik de tour met gids geboekt heb, hijs ik me in een veiligheidspak en daal ik via een trap 20 meter af onder de gevangenis.
Daar aangekomen verteld de de gids dat deze gangen gegraven zijn door gevangenen om de stad van (drinkbaar) water te voorzien.
Het regenwater en zeewater werd door de grondlagen dusdanig gezuiverd dat het kristalhelder drinkwater werd.
We nemen als groep een slok van het water en het smaakt beter dan de rest van het water met zware chloorsmaak hier in Perth.
Dit wordt hedendaags niet meer gedaan, omdat het maar een kleine hoeveelheid water is en Perth nu 2,2 miljoen inwoners heeft.

Onze gids vertelt feiten over gevangenen die hier 10 uur per dag in het donker moesten graven en water omhoog pompen met kettingen om de enkels van 12 kilo, dat vele gevangenen slechtziend waren geworden doordat ze na 10 uur onder de grond eenmaal weer boven in het felle zonlicht kwamen en verblind werden door het felwitte lijmsteen.
En dat er nooit geregistreerd is hoeveel doden er zijn gevallen, de gevangenen gingen dagelijks in grote aantallen 20 meter op en af de trap zonder helm of andere bescherming. 
Ze hadden een pikhouweel waarmee je elkaar zo kon vermoorden als je je werkmaatje niet mocht, maar het enige wat er werd geregistreerd was: "Overleden in gevangenschap".
Deze kettingen werden vastgesmeden en konden niet met een sleutel o.i.d. los worden gemaatkt.
Wanneer iemand na jaren gevangenschap de gevangenis mocht verlaten en eindelijk verlost werd van zijn kettingen, ging dit door met een hamer net zolang op de enkels met ketting te slaan totdat de ketting brak, met gebroken enkels was je vervolgens vrij om te gaan.

Nadat we door gangen hebben gelopen hebben, komt het gaafste stuk van de rondleiding: we varen door de tunnels met kleine bootjes.
Ik heb bijna het gevoel in de Fatamorgana van de Efteling beland te zijn.
Hier wordt het licht gedimd en kom ik erachter hoe aardedonker en muisstil het hier kan zijn, het enige wat je hier aantreft diep onder de grond, zijn kakkerlakken.
Om deze kakkerlakken te verjagen werd er flink azijn gespoten, maar toen er meer en meer tevoorschijn kwamen, kwam men erachter dat kakkerlakken de azijn heerlijk vonden en de beestjes zelf niet meer op zoek hoefden te gaan naar het schaarse voedsel in de tunnels.
Na een tour van 2,5 uur, waarbij ik weer verwend ben met interessante feitjes en een bijzondere bezienswaardigheid, komen we weer boven en merk ik zelf hoe fel de zon is, laat staan na 10 uur onder de grond te hebben gezeten!

De volgende dag ga ik naar een nationaal park op een half uurtje rijden.
Er moet entree voor het park en voor de grottour met gids worden betaald, maar het lijkt me zeker weer de moeite waard.
Ik heb voor mezelf besloten nog zoveel mogelijk dingen te doen hier die ik echt wil doen, en dingen te zien hier die ik echt nog wil zien.
Een trail bewandel ik eerst, waarbij er kangoeroes, koala's, vogels met een roze borst, groene vogels met geel en rood, zwarte grote kaketoes en pelikanen voorbij komen.
Mensen picknicken in het park, barbecue'en er, en genieten aan het water.
Zwemmen kan hier niet in verband met de dodelijk giftige tijgerslangen.
Het is een heerlijke temperatuur van 30 graden met een bries.
De dag erna zou het 42 graden worden, waarbij iedereen binnen in de airco zit.
Ja, de herfst is hier al echt begonnen...

De tour door de grot is mooi, maar niet spectaculair.
Door de grote droogte in West-Australië zijn er weinig stalactieten (druipstenen) en stalagmieten (druipsteenpilaren).
Vooral de informatie die wordt verteld is interessant en de bewustwording hoe schaars het water in en rondom Perth is en dat zuinigheid daardoor echt een vereiste is.

Weer een heerlijk weekend achter de rug en mijn eerste tickets voor Azië, waar ik na Australië naartoe ga, zijn geboekt!
Tijdens het Paasweekend vlieg ik naar Indonesië en twee weken later vlieg ik door naar Thailand.
Ik kijk er ontzettend naar uit om een hele andere cultuur te leren kennen en weer een compleet andere wereld te zien.
Voor nu geniet ik nog van mijn laatste weken hier en werk ik tot aan het moment van vertrek.
Voor degene die (nog) carnavallen, alaaf!