Rottnest Island

Vandaag, 13-4-2019, ben ik bijna 11 maanden in Australië.
Volgende week maandag verlaat ik dit prachtige land met een hele hoop geweldige herinneringen en foto's.
Het zal dan toch wel een raar gevoel zijn.
Aankomende donderdag is mijn laatste werkdag.
Het eiland Bali zal mijn volgende bestemming zijn, waar vandaan ik nog drie andere eilandjes zal bezoeken.

De laatste weken hier waren wat rustiger geweest dan gewoonlijk.
De meeste dingen in en rondom Perth heb ik bezocht en ik kan dan ook niet wachten op mijn volgende avonturen, nieuwe mensen, nieuwe culturen en nieuwe flora en fauna!!
Morgen mag ik nog wel aan de bak, dan loop ik namelijk een hardloopwedstrijd, de halve marathon (21,1 km.), rondom een groot meer.
Ik ben nog naar een grote Noodle Market hier in de stad geweest, een Botanische tuin, een groente-, en fruitmarkt, sculpturen aan zee, ik heb een dagje gechiled aan een buitenzwembad, naar een autoshow, en tot slot naar Rottnest Island!

Rottnest Island is een eiland dat in 1696 door Nederlandse ontdekkingsreiziger Willem de Vlamingh werd ontdekt.
Dit eiland ligt op een half uurtje varen vanaf Perth.
Toen De Vlamingh voet aan land zette, zag hij direct vele quokka's (de kleinste kangoeroesoort die enkel hier ter wereld leven).
Echter zag hij ze aan voor ratten en hij noemde het eiland 'rattennest', later verbasterd tot 'Rottnest Island'.

Op zaterdagmorgen neem ik om 10.00 uur de snelle ferry vanuit de haven van Hillarys naar het eiland.
Een vrij ruige zee maakt het halve uurtje varen nog behoorlijk heftig.
Eenmaal op het eiland aangekomen merk ik direct de 'eilandvibe'.
Alles gaat hier op het gemak, ieder doet zijn/haar ding en het is tropisch met vele baaien.
Ik huur direct een fiets, met mandje, dan hoef ik niet de gehele dag met een rugzak op m'n rug te fietsen.
Via wat wegbewijzering zit ik direct op de weg die langs de baaien gaat, en ik stop her en der om wat foto's te maken.
Wanneer ik een wat drukkere baai zie, besluit ik te stoppen en wat te gaan snorkelen.
Met mijn meegebrachte muesli lok ik al snel vele (grotere) vissen, en ik voel me hier zelf ook als een vis in het water!

Fietsend ga ik van baai naar baai, tot ik een bordje zie met 'Pink Lake'.
In het binnenland zie ik op afstand een vuurtoren en kom ik langs een aantal meren die meer weg hebben van zoutbaden.
Het roze meer heeft een licht roze kleur, maar is verder vooral wit van het zout.
Naast het meer staan wat bomen en ik zie zowaar twee quokka families!
Ik probeer een befaamde selfie met ze te maken door ze te lokken met de overige muesli.
Deze kangoeroes staan erom bekend dat ze een gezicht hebben dat altijd lijkt te lachen.
De diertjes zijn ontzettend tam, maar hebben venijnig scherpe klauwtjes.

Het eiland is behoorlijk heuvelachtig en de termperatuur stijgt al snel naar 32 graden.
Ik heb het na een paar uur wel gehad en ga (terug) naar het punt waar vanuit ik gestart ben.
Wanneer ik probeer een kortere route te nemen en met fiets en al over een hek klim, sta ik na twee kilometer op een vliegveld en staat er een bord dat je een boete kunt krijgen van $1000.
Op dezelfde weg terug fiets ik met een glimlach op mijn gezicht, ik wil toch altijd weer iets nieuws en aparts proberen, al pakt dat niet altijd even goed uit...
Eenmaal terug in het plaatsje lever ik mijn fiets weer in, eet ik wat en ga ik naar een sportcafé.
Met een biertje in mijn hand kijk ik naar de Formule 1 wedstrijd van Melbourne met als 3e finisher Nederlandse trots Max Verstappen!
Ik ga nog naar een strandclub voor livemuziek met uitzicht op de blauwe zee en de haven.
Om 16.00 uur pak ik de boot terug naar het vaste land en rij met de auto terug naar 'huis', weer een aantal prachtige herinneringen en foto's rijker (zie fotoalbum).