Cairns & het afscheid

21 juli 2018 - Cairns, Australië

Terwijl ik de nummers 'Spirit Bird' van Xavier Rudd, 'Faded' van Alan Walker en 'Leave a Light on' van Tom Walker draai, overdenk ik alles van eigenlijk het hele afgelopen jaar. Hoe ik in mei 2017 de stap zette te stoppen met mijn drukke, maar goede baan bij Stichting Groenhuysen, hoe ik voor mezelf in diezelfde zomer besloot om mijn reisdroom te gaan waarmaken, hoe ik in een spannend half jaar mijn studie met een 8,3 afrondde, hoe ik het ervoer een half jaar bij mijn oude vakantiewerk weer aan de slag te zijn geweest en hoe ik het hier alleen op reis ervaar. Ik kijk naar de foto's van mijn afscheidsfeestjes, foto's met vrienden, bij de voetbal en met mijn dartteam. Maar zeker ook de foto's van net voor, en tijdens mijn afscheid met mijn broer, Melina, de tweeling en mijn ouders. Het is net of ik nu pas weer even stil sta hoeveel iedereen voor me betekent en dat ik ze allemaal echt mis. Ondanks dat ik me gelukkiger voel dan ooit tevoren. Ik ben eenieder dankbaar voor het feit dat ze mijn leven mooi maken en in het bijzonder mijn ouders die van het begin af aan achter mijn keuze stonden om te gaan reizen en me geholpen hebben met alles waar ze maar konden. In november komen ze me hier in Australië opzoeken, waar ik erg naar uitkijk! Ook mijn broer en Melina, die me met de tweeling hebben uitgezwaaid, hebben een heel bijzonder plekje in mijn hart, dat besef ik nu extra goed.

Goed, ik ben na mijn laatste twee trips op het punt gekomen dat de reis aan de oostkust erop zit. En eerlijk gezegd vind ik dat ook prima, vanaf 27 mei ben ik veel bezig geweest met vele kilometers reizen, tassen in-, en uitpakken, veel lopen en veel zien. Het nog niet hebbend over al die mensen die ik heb leren kennen en waar ik ook weer afscheid van heb genomen, en de energie die het stiekem toch kost om hele dagen in het Engels te praten en zoveel mogelijk te willen verstaan. Ik heb van alles intens genoten, maar ben ook blij dat ik zodadelijk terug naar Brisbane vlieg, de stad die ik in mijn hart heb gesloten. Daar, waar ik wil gaan werken en mezelf voorlopig wil gaan settelen. 

Van Cairns heb ik nog zoveel mogelijk proberen te zien en hier heb ik nog zoveel mogelijk gedaan. Tijdens het terug kijken van de foto's komen de afgelopen vijf dagen weer meer naar boven. Buiten de laatste twee trips hier in Cairns, ben ik naar de 'Esplanade' geweest, een groot openluchtzwembad met strand recht aan de boulevard, heerlijk tijdens hartje winter hier (27 graden), laat staan in de zomer! Even verderop loop ik via de haven naar een brouwerij, waarvan de vele zilverkleurige ketels al van verre te zien zijn. Daarachter een groot, donkerblauw cruiseschip, waar de mensen in grote getalen vanaf komen. Als ik de andere kant van de boulevard bekijk, zie ik een kunstwerk dat de onderwaterwereld hier voor de kust van Cairns illustreert. Als ik meer in het centrum kom, lijkt het wel of ik in Salou rondloop, wat een drukte met voornamelijk jongeren op uitgaanspad.

De dag erop besluit ik naar de Botanische Tuin te gaan, daar doe ik de 'boardwalk', een tocht door het park over een houten vlonder, langs een zoetwater meer en een zoutwater meer. Er zijn wat mensen die een pad omhoog lopen en uit nieuwsgierigheid volg ik. Het blijkt een ware 'trail' te zijn van 4,5 km., over takken en rotsen omhoog, naar 300 meter hoogte. Na een uur zie ik geen mens meer, op een man na. Hij puft even uit en zegt dat we wel erg goed bezig zijn. Nadat ik eindelijk de top met uitkijkpunt heb bereikt, kijk ik uit over het vliegveld waar vandaan ik ga vliegen, de stad Cairns en de bergen met zee op de achtergrond, verlicht door de felle zon. Op de terugweg sta ik ineens oog in oog met een slang, die ik, nadat ik er een foto van heb genomen, met stokken wegjaag van mijn pad. Ook kom ik nog een salamander van zo'n 1,5 meter tegen op ditzelfde pad, ik maak er een filmpje van. In de avond besluit ik met een groepje van mijn hostel naar een ander hostel te gaan, waar we voor omgerekend €3,75 een barbecue, een biertje en een shotje krijgen. 

Na weer een lekker 'gratis' ontbijt met pannenkoeken in mijn hostel de volgende ochtend, ga ik naar een openluchttheater en loop vervolgens door naar een park. In dit park zijn mensen druk bezig met de voorbereidingen van de grote jaarlijkse 'Cairns Show', een driedaags festival. Wanneer ik hier informatie over heb gevonden, besluit ik hier op de afsluitende dag, vrijdag, heen te gaan. Met een Chinees meisje ga ik nog naar het casino van Cairns, waar we wat rondkijken en foto's maken. Ook bekijken we een kunstgalerij. In de avond zit ik op een rustige plek aan de haven wat te drinken met een boek, als er plots een groep kleurlingen naast me komt zitten. Het zijn aboriginals, de oorspronkelijke bewoners van Australië, waarbij het in hun cultuur onmogelijk is land toe te eigenen. Het zijn de mensen waar bijna iedereen bang voor is en die van de overheid geld krijgen, waar ze vrijwel alleen drank en sigaretten van kopen. Ze willen me een hand geven, en ondanks dat ik weet dat ze dag en nacht op straat leven, geef ik ze een gemeende hand terug. Met een aantal kan ik goed praten, over hun gemeenschap en waar ze precies leefden, anderen hoor ik mompelen dat alle blanken ze willen vermoorden en de kinderen hoor ik vooral schelden. Als sociaal werker gaan mijn handen jeuken om deze te mensen te helpen, of er in ieder geval voor te zorgen dat de overheid eens iets doet om deze ellende te doorbreken. 

De dag erop, mijn laatste volle dag in Cairns, ga ik naar De Show, het dagprogramma in mijn hand houdend. De motorstunt shows, de dansshows en de wedstrijden paalklimmen spreken me het meest aan. De kermis, de dieren in kleine hokjes waarmee wedstrijden worden gehouden en de expo die er is, minder. Nadat ik buiten geFaceTimed heb met mijn ouders, zie ik binnen de afsluitende en spetterende vuurwerkshow. Tien minuten lang gaan de mooiste vuurpijlen de lucht in. Ik praat nog wat na bij het hostel en duik mijn bed in.

Als ik in de ochtend ben uitgecheckt en ik ontbeten heb, bedenk ik me nog grappige en opvallende dingen van Australië, en wat ik zoal geleerd heb aan Australische woorden. Zo is het grappig om te zien dat er op festivals als waar ik ben geweest, enkel gerookt mag worden in de paar hokjes die ervoor zijn gemaakt, verder nergens op het terrein. Ook alcohol nuttigen mag alleen in de daarvoor gemaakte area's, je ziet nergens bekertjes of blikjes op het terrein, alles is super netjes. Voor alles in Australië zijn regeltjes, en wat misschien nog wel het meest opvallend: iedereen houdt zich er nog strikt aan ook. Australische woorden die ik al begin te gebruiken zijn 'Mekkas' (McDonalds), teenslippers zijn geen flipflops, maar 'thongs', Australiërs zijn 'Ozzies', graag gedaan wordt niet als you're welcome gezegd, maar als 'no worries', vaak gevolgd door 'darling' of 'buddy'. Dankjewel wordt gezegd als 'cheers' een 'Kiwi' is iemand uit Nieuw-Zeeland en plaatsen waar je 'BYO' (Bring Your Own) ziet staan, daar mag je zelf je drinken meenemen, bijvoorbeeld in restaurants.

Voor nu is dit even mijn laatste (reis)blog, ik heb zo de vijfde vlucht in een kleine acht weken tijd, op naar Brisbane! Bedankt voor alle mooie en leuke reacties, ik houd jullie op de hoogte!!

Foto’s

20 Reacties

  1. José Nuijten:
    21 juli 2018
    Mooi verhaal weer, ik zal je prachtige blogs gaan missen, het is precies zoals iemand deze week schreef, je waant je tijdens het lezen zelf in Australië. Veel succes bij het vinden van een baan in Brisbane👍🏼
  2. Ankie Smits:
    21 juli 2018
    Wat weer een mooi verhaal...bij het eerste deel je,afscheid...moest ik toch ff een traantje wegpinken hoor. Die slang en hagedis...jeetje wat eng😰...ik wens je veel succes met het vinden van een job..maar dat gaat jou vast en zeker lukken. Ik zal je verhalen gaan missen....maar we horen vast nog wel van je. Loek wees trots op jezelf met wat je allemaal al bereikt hebt. Top hoor
  3. Pieter:
    21 juli 2018
    mooi.geschreven loek👍
  4. Daan:
    21 juli 2018
    Gaaf stukje weer Loek, je kan mooi schrijven. ik krijg er bijna zelf weer reis kriebels van! Succes in Brisbane komende tijd!!
  5. Jack schneijderberg:
    21 juli 2018
    en weer een prachtig verhaal loek.....
  6. Béroul Meiboom:
    21 juli 2018
    Hoi Loek. Heb met veel bewondering je prachtige verhalen gelezen. Wat schrijf je sprankelend. Het blijft boeien. Je doet
    het fantastisch. Je komt als een rijker mens weer terug in Nederland
  7. Eddy en Marion:
    21 juli 2018
    Hoi Loek. Wat een mooi verhaal en wat fijn dat je ouders je komen opzoeken. Veel succes in Brisbane!!
  8. Anja en Kees:
    21 juli 2018
    Toch wel ietsjes ontroerend je mooie beschrijving van het afscheid en een goed teken dat je je dierbaren mist, wat andersom ook beslist zo zal zijn!
    Tijd, om dit soort dingen die ineens dit dit gevoel losmaken te ervaren en je dierbaren te missen.
    Zo'n jaar geeft je denk ik zo wie zo een andere kijk op het leven.
    En uiteraard je geweldige ervaringen daar smullen wij van mee!... je schitterende foto's...fijn dat de contacten zo makkelijk te onderhouden zijn in deze tijd!😊 hele goede voortzetting van je reis en WERKSE! X
  9. Cora Fritz:
    21 juli 2018
    Mooi verhaal weer!
    En veel succes in brisbane!
  10. Christine:
    21 juli 2018
    Loek een verhaal recht uit je hart was er een beetje ontroerd van 👍👍👍
    Weer prachtige foto's en nu maar aan het werk wens je daarbij heel veel succes. Jammer dat we geen verhalen meer krijgen maar je laat nog wel iets van je horen.Kus Christine.
  11. Marjan:
    21 juli 2018
    Mooi verhaal 😍, van een mooi mens 😍 (ook al ken ik je eigenlijk niet 😉😂) Wens je een mooie en fantastische tijd in het prachtige Bribane 🤗
  12. Franca Konings:
    21 juli 2018
    Veel succes in Brisbane.
  13. Ronald:
    21 juli 2018
    Wederom goed en leuk geschreven maat
  14. Ans Croonen:
    21 juli 2018
    Wat een mooi verhaal. Veel succes in Brisbane en laat je nog iets van je horen ? Groetjes van ons.🤗🤗🤗
  15. Jack en Miranda:
    22 juli 2018
    WHOOW wat een indrukwekkend verslag ,fantastisch om zo vanuit je hart te schrijven en jou gevoel te ervaren, deden we dat met zijn allen maar vaker wat was alles dan leuker en makkelijker.
    We wensen jou veel succes op je pad naar werk zoeken en daardoor toe te treden in het normale leven van de Aussie's .
    Het zal weer een andere kijk geven op land.
    "Do you come from another lander"
  16. Kees Nieuwland:
    22 juli 2018
    Mooi verhaal van mooie ervaringen die je meemaakt en ziet. Een goede reis verder en zie uit naar je volgende blog.
  17. Aris en Thea:
    22 juli 2018
    WOW, prachtige tekst, Loek, recht uit je hart. Trots op zo'n neef!
    'n Mooi vervolg van je reis, geniet! Dikke kussen van ons.
  18. Lisette de Vroomen:
    22 juli 2018
    Lieve Loek, Ik kan niet anders dan me bij de 2 tantes hierboven aansluiten.
    Succes en werk ze in Brisbane. Graag tot later! Dikke kus ook van Jan.
  19. Anneke:
    23 juli 2018
    Geweldig wij genieten van jouw prachtige behalen .
    Veel succes 😘😘😘
  20. Corrie Leijten:
    24 juli 2018
    Weer een geweldig verhaal Loekie, veel succes in Brisbane en ik ga duimen dat je snel een baantje vind.
    Tot het volgende reisverslag.